با فرارسیدن آخرین روز از مهلت ثبت نام برای کاندیدا شدن پست ریاست جمهوری، دیروز عده ای دیگری خود را کاندید پذیرش این مسؤولیت نمودند. هر چند خیلی از اینان این وظیفه راتنها یک مقام میدانند، و هیچ گونه توجهی به بار مسؤولیت آن، چه از نگاه دینی و انسانی و یا قانونی نمی کنند، اما به هر حال باید دانست که خیلی ها در این دنیا به چنین مقامی دست یافتند، ولی اکنون در دنیای دیگری به سر میبرند و اعمل خیر و یا شَر آنان است که در دادگاه عدل الهی محاسبه میشود.
اکنون که درب های کمیسیون انتخابات برای ثبت نام هر کسی باز است، حتی برای همرزم و یار دیرین و مقام حزب اسلامی گلبدین و احیانن بعضی مقامات طالبان، بدون هیچ گونه بررسی گذشتۀ آنان! و یا برای کسانی که عمرشان را در خوشگذرانی در خارج از کشور سپری نمودند و اگر بازهم هوا بر وفق مراد آنان نبود فرار را بر قرار ترجیح میدهند؛ اکنون که همه آزادند برای کاندید شدن، این وظیفۀ ملت هوشیار و مجاهد افغانستان است تا سره را از ناسره تشخیص داده و از حضور در محافل کسانی که تنها در پی دست یابی به قدرت، نه خدمت برای مردم هستند، خودداری کنند، تا این عده بدانند که جای در میان مردم مسلمان افغانستان ندارند.
مردم باید بدانند که حق انتخاب با خود آنان است، و برای انتخاب فرد اصلح آزادند.
خطاب به کسانی که خودشان را کاندید نموده اند و یا در روز آخر تصمیم به کاندید شدن دارند نیز باید عرض کنیم که، هر کس که به احکام و شرعیات دین اسلام معتقد و پایبند است، می تواند وارد میدان انتخابات ریاست جمهوری افغانستان شود. کسانی که ارزشهای اسلامی و این نظام و قانون اساسی را قبول ندارند، آمدنشان به کارزار انتخاباتی خطاست و خودشان هم باید بدانند که در نزد ملت جائی ندارند.
کسانی که خودشان را کاندید پذیرش مسؤولیت ریاست جمهوری مملکت نموده اند باید بدانند که یکی از مصادیق کلی انتخاب، انتخاب مسئولیت است. بعبارت دیگر پذیرفتن مسئولیت به مفهوم عام، نظیر پذیرفتن مقام یا سمت ریاست جمهوری، از مصادیق انتخاب مسئولیت هستند.
کسی که چنین مسئولیتی را قبول میکند در حکم نماینده تمام مردم است. پس اگر کسی در خود توان انجام دادن این مسؤولیت را ندارد، نباید پا پیش بگذارد و حتی اگر کسی وجدان خود را در محضر خالق هستی قاضی قرار داده و به قضاوت وجدان خویش یا به قضاوت اکثریت مردم، خود را شایسته‌تر و توان مندتر از دیگران در انجام این مسؤلیت نمی یابد، نباید فکر آن را بکند، پذیرفتن هر نوع پست و مقام اداری یا سیاسی - اجتماعی در این چارچوب قرار میگیرد و شخصی که پست یا مقامی تحت هر عنوان اعم از ریاست جمهوری، نمایندگی مجلس و امثالهم را میپذیرد. باید توانایی انجام وظایف مربوطه را بهتر از دیگران داشته باشد. در غیر اینصورت بحکم عقل و انصاف، حق این است که آن پست و مقام را نپذیرفته بلکه آن را به دیگری که توانمندتر و شایسته‌تر است ارجاع دهد.
اجمالا آنچه دراین خصوص مورد توجه و تاکید نگارنده است این است که رئیس جمهور امین مردم است و موضوع ریاست جمهوری امانتی است که به شخص سپرده میشود. لذا اشخاصی که توانمندی بدوش کشیدن این بار مسؤولیت و امانت را ندارند پا پیش نگذارند و اجازه دهند تا مردم بهتر اندیشیده و فکرها متفرق نگردد.
سرمقاله شماره 143 روزنامۀ انصار
تاریخ: 1392/7/14
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/929
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
